با تو در ثانیه ها
کاش دلها در چهره ها بود

زندگی پرنده مشرق زمین فلسفه و عرفان گاهی باید رفت من خودمم عصر نفرین شده


گاهی دلم می گیرد
از آدم هایی که در پس نگاه سردشان با لبخندی گرم
فریبت میدهند
دلم می...گیرد از خورشیدی که گرم نمی کند...
و نوری که تاریکی میدهد !
ازکلماتی که چون شیرینی افسانه ها فریبت می دهند
دلم می گیرد از سردی چندش آور دستی که  ، دستت را می فشارد
و نگاهی که به توست و هیچ وقت تو را نمی بیند !
از دوستی که برایت
هدیه ،
دوبال برای پریدن می آورد
و بعد ، پرواز را با منفورترین کلمات دنیا معنی می کند
دلم می گیرد از چشم امید داشتن به این
همه هیچ
گاهی حتی ..... ،
از خودم هم دلم میگیرد .!!



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








نویسنده : جعفر علیخانی تاریخ :



تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به با تو در ثانیه ها مي باشد.